Jan Warbout:  Maassluis 1944 – Wemeldinge 2015

Jan gaf 13 april 2015 een interview aan Anya Luscombe. Hieronder een gedeelte van dat interview. Luister ook naar Jan zelf.

Jan ging op zijn 14e werken voor Smit Tak en was weleens in Wemeldinge. Na zijn tijd als soldaat trouwde hij met Truus Dagevos.    Jan’s bedrijf EcoTank begon allemaal met het bedrijfje van zijn schoonouders 76 jaar geleden.

"…mijn schoonvader en moeder zijn begonnen hier waar nu Camping Linda is met hooi te verkopen aan sleepboten. De meeste boten hier werden gesleept, dus het was hier een optocht van sleepschepen en sleepaken. En die sleepboten hadden stoommachines aan boord en het stoomwater werd gefilterd door hooi, …want daar bleef de raapolie aan hangen en ging niet overboord. Ook toen waren ze al bezig met het milieu."

Het was heel druk in het kanaal toen Jan met zijn kleine (18 kuub) oliebootje voer:

"Er waren heel veel schepen, maar de kaarten waren redelijk geschud, maar wij zaten altijd met een bedrijf in Hansweert in elkaars vaarwater, Ribbens was dat, en dat resulteerde dat wij prijzen gingen hanteren die doorwaaierden over heel Nederland. Ja, dat was een heel belangrijke levensader hier, het kanaal door Zuid-Beveland, want het Schelde-Rijn kanaal bestond toen nog niet, dus dit was de poort naar Belgie en Frankrijk. "

In Wemeldinge waren vier olieboten en in Hansweert ook. Jan Warbout in Wemeldinge en Ribbens in Hansweert voerden een competitiestrijd:

" Wij zaten in de wat grotere hoeveelheden, en Ribbens ook, veelal Belgische klanten. 80% van onze clientèle was Belg, waarvan een groot aantal sleepboten door dat bunkerbootje dat we hadden, dat was een klein maar wendbaar ding, die 18 kuub. Plus hadden we daar een kuub of 6 drinkwater bij en dat hadden de mensen heel graag. Dus ja, dat was tegen elkaar op hè. Normaal had je prijsafspraken, zo van we verkopen 100 gulden zal ik maar zeggen per [kuub, 860 kilo].  Ja dat ging een tijdje goed en dan ging één weer een paar poetslappen erbij geven en dan heb zo altijd wel een strijd geweest …"

Jan was ook jarenlang scheidsrechter bij het voetbal. Hij vertelt dat een aantal parlevinkers meevoetbalde bij de DENZO (Dag en Nacht en Zondags Ook) vereniging van het Waterstaatspersoneel:

"Dag gaf ook nog verbroedering met de ambtenaren. Want je was altijd wel afhankelijk of ze nog even de deur voor je openhielden, dat je dan net nog met je bootje meekon of ze zeiden 'we draaien en we blijven draaien'."

 

 

 

 

 

 

 

Er is veel veranderd in Wemeldinge.  Jan pleit ervoor dat mensen in het dorp de lokale middenstand gebruiken.  Want anders verdwijnt alles op den duur:

"Maar nu stoort het me dat mensen dat mensen in Kapelle en Yrseke gaan kopen, je leeft in Wemeldinge, koop dan in Wemeldinge. We moeten met elkaar hier een gemeenschap vormen en akkoord het zal wel eens een paar centen goedkoper wezen daar of daar, maar dat weegt niet op tegen het feit dat als je nog gasten krijgt je naar de Spar kan lopen en dat je daar nagenoeg nog alles kan krijgen."